Dossier 14: Jongeren en gaming

Game On. We krijgen er niet genoeg van
Games staan in de belangstelling, zoveel is duidelijk. Sinds hun ontstaan, ondertussen veertig jaar geleden, ontgroeiden ze de nerdy subcultuur waaruit ze afkomstig zijn en evolueerden naar een mainstream cultuurproduct. De sector werd een heuse industrie die de vergelijking met de muziek- en filmbusiness kan doorstaan.
Ondanks hun respectabele leeftijd, hun plaats in de (jeugd)cultuur en hun economische impact, kampen games nog steeds met een ongenuanceerde, dubbelzinnige beeldvorming in de publieke opinie en in het politieke discours. Zegeberichten beweren dat de game-industrie groter is dan de filmindustrie of dat miljoenen mensen wereldwijd naar Second Life emigreren. In scherp contrast daarmee staan waarschuwende berichten over verslaving of hoe ze aanzetten tot asociaal en zelfs gewelddadig gedrag.
Een gebrek aan degelijke informatie zorgt ervoor dat in Vlaanderen (en erbuiten) tot voor kort geen plaats was voor een sereen, open debat over gamen. Vanuit die vaststelling gaf het viWTA Samenleving & Technologie aan het Expertisecentrum Maatschappelijke Veiligheid (KATHO-Ipsoc, Kortrijk), de Onderzoekscel Digital Arts & Entertainment (HOWEST-PIH Kortrijk) en de Onderzoeksgroep Cultuur & Educatie (UGent) de opdracht om een overzichtsstudie uit te voeren onder de titel ‘Ze krijgen er niet genoeg van! Jongeren en gaming’.
De focus lag op vier boeiende en uitdagende dimensies van gamen: (1) mogelijkheden voor een game-industrie in Vlaanderen, (2) de effecten van 'gaming', (3) games en nieuwe sociale netwerken en (4) het educatieve potentieel van games. De voornaamste resultaten van het onderzoek zijn opgenomen in het 14de viWTA dossier 'Game On. We krijgen er niet genoeg van'.